நிலாந்தன் கவிதைகள் 01 ஒரு புது ஆயிரமாண்டு மூன்றாவது ஆயிரமாண்டு அது அநேகமாக எங்களுடையது எங்களுடைய ஆட்டுத்தொழுவத்தில் அது பிறந்து வளர்ந்தது ஒரு யுகமுடிவின் எல்லா வேதனைகளிலிருந்தும் அது மீண்டெழுகிறது மீட்பின் ரகசியமென. இனி அறிவேயெல்லாம் அறிவே சக்தி அறிவே பலம் அறிவே ஆயுதம் புத்திமான் பலவான் வருகிறார் மீட்பர் பரசேயரும் சதுசேயரும் பரபரக்கிறார்கள் அவர்கள் பழைய யுகத்தவர்கள் நாங்கள் அகதிகளாயிருந்தபோது அந்தரித்துத் திரிந்தபோது யாருக்கும் தெரியாமலே மூன்றாவது ஆயிரமாண்டு கர்ப்பத்திலுதித்தது பரசேயருக்கும் சதுசேயருக்கும் இது தெரியாது அவர்கள் மீட்பருக்காக அந்தப்புரங்களில் காத்திருக்கிறார்கள் ஆட்டுத்தொழுவத்தில் அற்புதங்கள் நிகழுமென்று அவர்களுடைய வேதப்புத்தகங்களில் சொல்லப்படவில்லைப் போலும் சிலுவையும் சவுக்குமன்றி முள்முடியும் வெறுப்புமன்றி வேறெதுவும் அவர்களுக்குத் தெரியாது அறிவு கனிந்தெழும் போது அதனொளியில் எரிந்து சாம்பலாகப் போகும் அற்பப் பூச்சிகளாயிருக்கிறார்கள் அறிவு சக்தியாகத் திரண்டு யுகங்களையும் உலகங்களையும் ஜெயிக்க வரும் வேளை அவர்கள் குருடராயும் செவி
எனது தளத்தில் வெளியாகும் ஆக்கங்களை எங்கும் பகிர்ந்து கொள்ளலாம்